Μέρη του κλαρίνου

---

Κατασκευαστικά στοιχεία                     

Το κλαρίνο κατασκευάζεται απο σκληρά ξύλα, όπως π.χ. ο Αφρικάνικος έβενος ή η τριανταφυλλιά Ονδούρας. Υπάρχουν βέβαια και κατασκευές απο εβονίτη (τα λεγόμενα πλαστικά ή πάστινα) τα οποία μειονεκτούν έναντι των ξύλινων σε τονικότητα, αλλά χρησιμεύουν σε μικρούς μαθητές (λόγω του μικρού τους βάρους και της χαμηλής τιμής τους) και σε χρήσεις στο ύπαιθρο γιατί είναι ανθεκτικά σε ακραίες (πολύ υψηλές ή πολύ χαμηλές) θερμοκρασίες και δεν κινδυνεύουν σε σπασίματα, ραγίσματα κλπ.

Λένε συνήθως οτι ο κλαριντζής που σέβεται την τέχνη του και το όργανο, κουβαλάει πάντα μαζί του και ενα τέτοιo κλαρίνο για συγκεκριμένες χρήσεις!

Τα ξύλα που επιλλέγονται με προσοχή για την κατασκευή του κλαρίνου τοποθετούνται για κάποιο διάστημα σε σκιερό και αεριζόμενο χώρο με κατάλληλη θερμοκρασία και υγρασία, για να αποξηρανθεί-παλαιωθεί ώστε να αποφευχθεί το πετσικάρισμα (στρέβλωση) και το σκάσιμο κατά την κατασκευή του και τη χρήση του αργότερα.

Για την ευκολότερη συντήρηση φύλλαξη και μεταφορά του, το κλαρίνο κατασκευάζεται σε πέντε τμήματα.

Τα τμήματα (μέρη) του κλαρίνου

Τα πέντε τμήματα του κλαρίνου είναι:

το επιστόμιο,

το βαρελάκι,

το άνω στέλεχος,

το κάτω στέλεχος και

η καμπάνα.

Στο άνω και κάτω στέλεχος ανοίγονται οι επτά (απο τρείς στο καθένα και μια πίσω στο άνω στέλεχος) οπές που κλείνονται-ανοίγονται με τα δάκτυλα και τοποθετούνται οι μηχανισμοί των κλειδιών που ανοίγουν ή κλείνουν τις υπόλοιπες οπές με τη βοήθεια ταπών απο δέρμα ή τσόχα.

Το επιστόμιο (ή μπουκαδούρα)

Κατασκευάζεται απο ξύλο, πλαστικό, κόκκαλο ή και απο κρύσταλλο.

Στο εμπόριο υπάρχουν επιστόμια που καλύπτουν όλες τις ανάγκες ακόμα και του πιό απαιτητικού κλαρινοπαίχτη, ώστε να μή χρειάζονται επεμβάσεις απο τους μουσικούς όπως παλιότερα συνηθίζονταν.

Πάνω στο επιστόμιο τοποθετείται το καλάμι ή γλωσίδι που στερεώνεται με τη βοήθεια ενός σφιγκτήρα και το ποίο πάλλεται κατα το φύσημα, δίνοντας τον αρχικό ήχο στο κλαρίνο.

---

Πηγή πληροφοριών: wikipedia.org<![if !vml]>